ในสมัยแรกๆ การรักษาโรคลิ้นหัวใจตีบและวิธีรักษาโรคลิ้นหัวใจรั่วทั้งหลาย โดยการผ่าตัดก็มักจะทำโดยการเปลี่ยนลิ้นหัวใจเทียมทดแทนลิ้นเดิม ซึ่งก็เริ่มจากลิ้นหัวใจที่ทำจากโลหะ หน้าตาเหมือนกรงนกมีลูกเหล็กกลิ้งปิดเปิดแทนลิ้นหัวใจ ต่อมาก็พัฒนาทำจากวัสดุสังเคราะห์ต่างๆทำคล้ายลิ้นหัวใจมากขึ้น ลิ้นหัวใจที่ทำจากวัสดุสังเคราะห์พวกนี้มีความทนทานดีแต่ก็เป็นวัตถุแปลกปลอมต่อร่างกายจึงทำให้ต้องกินยากันเลือดแข็งตัวอย่างต่อเนื่อง เกิดปัญหาเสี่ยงต่อการเกิดลิ่มเลือดหรือเลือดออกได้ ภายหลังก็มีการผลิตลิ้นหัวใจเทียมทำจากเนื้อเยื่อสิ่งมีชีวิต เช่น จากเนื้อเยื่อลิ้นหัวใจหมูซึ่งช่วยลดปัญหาสิ่งแปลกปลอมและการใช้ยาต้านการแข็งตัวของเลือดลงได้บ้าง แต่ก็มีปัญหาอื่นตามมาคืออายุการใช้งานไม่ทนทานเท่าวัสดุสังเคราะห์
ในช่วงสี่ทศวรรษที่ผ่านมา การผ่าตัดซ่อมแซมลิ้นหัวใจไมตรัลที่ตีบหรือรั่ว โดยไม่ต้องเปลี่ยนลิ้นหัวใจเทียมเป็นที่นิยมกันมากขึ้นเรื่อยๆ ในสมาคมแพทย์โรคหัวใจ แต่การซ่อมลิ้นไมตรัลที่เกิดจากโรคหัวใจรูห์มาติกยังไม่เป็นที่นิยมกันนัก เนื่องจากสภาพของลิ้นไมตรัลจากโรคหัวใจรูห์มาติกมักจะมีความเสียหายรุนแรง ซับซ้อนและเป็นไปทั่วทั้งลิ้นหัวใจ เหลือส่วนที่ปกติไม่มากนัก ทำให้ซ่อมแซมยากและลำบากมาก
โรคหัวใจรูห์มาติกมักจะพบในคนอายุน้อยโดยเฉพาะผู้หญิง ซึ่งการรักษาโดยการเปลี่ยนลิ้นหัวใจเทียมจะทำให้ต้องใช้ยากันเลือดแข็งตัวไปตลอด มีความยุ่งยากในการควบคุมและอาจจะมีภาวะแทรกซ้อนได้ นอกเหนือจากนั้นก็เป็นปัญหาใหญ่ถ้าหากหญิงคนนั้นต้องการตั้งครรภ์หรือคลอดบุตร
อย่างไรก็ตาม นพ.ทวีศักดิ์ โชติวัฒนพงษ์ หมอรักษาโรคหัวใจ โรงพยาบาลเวชธานี ได้พยายามศึกษาหาวิธีรักษา โดยการซ่อมลิ้นหัวใจไมตรัลจากโรคหัวใจรูห์มาติกมาเป็นเวลากกว่า 10 ปี และได้ผ่าตัดผู้ป่วยในภาวะเหล่านี้ไปมากกว่า 300 ราย ทำให้ปัจจุบันเรามีความรู้เกี่ยวกับตัวโรคและความสามารถในการรักษาโรคลิ้นหัวใจรูห์มาติกนี้ได้ดีขึ้นเรื่อยๆ จนสามารถเผยแพร่ความรู้นี้ออกไปในวงกว้างว่า ปัจจุบันโรคลิ้นหัวใจรูห์มาติกสามารถซ่อมได้เป็นส่วนใหญ่แล้ว
โดยหมอรักษาโรคหัวใจเก่งๆ สามารถนำเยื่อหุ้มหัวใจของคนไข้มาซ่อมแซมลิ้นหัวใจทำให้ไม่มีปฏิกิริยาต่อต้านจากร่างกาย ที่สำคัญไม่ต้องใช้ยากันเลือดแข็งตัว หลังจากติดตามการรักษามาหลายปีพบว่า ลิ้นหัวใจที่ซ่อมไว้สามารถใช้งานได้ยาวนาน ทำให้ใช้ชีวิตได้ตามปกติ มีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น