ขอบริจาคเสื้อผ้าเก่า ของเล่นเด็ก อุปกรณ์การเรียน

[fookbiot]

สวัสดีค่ะ ทุกคน พอดีฟูกจะกลับเมืองไทยอังคารหน้านี้ แล้วเพื่อนชวนไปทำบุญ สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าค่ะ
เด็ก ๆ ขาดหลาย ๆ อย่างเลย ถ้ามีใครอยู่เมืองไทย อยากร่วมเดินทางหรือมีสิ่งของ อาหาร ข้าวสาร ที่อยากบริจาค
สามารถสมทบทุนได้เลยนะค่ะ จะเดินทางไปวัดที่อุทัยธานีวันที่ 17 กันยายนนี้ค่ะ ถ้าไม่สามารถเดินทางไปด้วยได้
ส่งสิ่งของที่ต้องการบริจาคมาได้นะค่ะ ส่งไปที่วัดได้เลยค่ะ ถ้าอยู่กรุงเทพหรือใกล้เคียง นัดให้ฟูกก่อนวันเดินทาง
หรือสามารถไปทำบุญด้วยตัวเองภายหลังได้ค่ะ
อ่านรายละเอียดตามลิ้งค์นะค่ะ

http://watbothvoradit-thailand.blogspot.com/

วัดโบสถ์วรดิตถ์ อ.ป่าโมก จ.อ่างทอง สถานเลี้ยงเด็กกำพร้ายากจน
watbothvoradit-thailand.blogspot.com

วัดโบสถ์วรดิตถ์ อ.ป่าโมก จ.อ่างทอง สถานเลี้ยงเด็กกำพร้ายากจน
watbothvoradit-thailand.blogspot.com


พระครูวุฒิธรรมาทร พ่อของเด็กกว่า 400 ชีวิต

เรียบเรียงข้อมูลโดยกระปุกดอทคอม

ภาพประกอบจากมหา'ลัยชีวิต



"ของเหลือจากคนเมืองอันมีจะกิน เป็นสิ่งมีค่าเหลือหลายสำหรับเด็กที่ไม่เคยได้ใช้ "เงิน" แม้แต่บาทเดียว . . ." คำพูดนี้กลั่นออกมาจากปากของ "พระครูวุฒิธรรมาทร" เจ้าอาวาสวัดโบสถ์วรดิตถ์ วัดแห่งหนึ่งใน อำเภอป่าโมก จังหวัดอ่างทอง …


ในขณะที่ทุกคนเข้าวัดเพื่อทำบุญหรือหาที่พึ่งทางใจ แต่ ณ วัดป่าโมก วัดเล็กๆ ที่ไม่ค่อยเป็นที่รู้จัก กลับเป็นสถานที่ชุบเลี้ยงเด็กอีกหลายร้อยชีวิต พวกเขาคิดว่า "วัด" คือบ้านที่ให้ชีวิตพวกเขา ให้แหล่งพักพิงอันยิ่งใหญ่ที่สุดที่คนไร้ญาติ ขาดคนเหลียวแล และคนจนเช่นพวกเขาจะได้รับ


หลวงพ่อพระครูวุฒิธรรมาทร เจ้าอาวาสวัดโบสถ์วรดิตถ์ เล่าถึงความเป็นมาของวัดว่า เมื่อประมาณ 30 ปี ที่แล้ว พวกทหารพรานนำเด็กกว่า 30 คนมาฝากให้ท่านเจ้าอาวาสรูปก่อนดูแล ส่งเงินให้เดือนละ 500 บาท เด็กๆ ที่นำมาฝากส่วนใหญ่เป็นเด็กกำพร้า เพราะพ่อแม่เป็นพวกคอมมิวนิวส์ หลังพ่อแม่ถูกฆ่า ถูกกวาดล้างก็มาขอพึ่งพาอาศัยใบบุญวัดเพื่อให้มีชีวิตอยู่รอด



"ต่อมาชาวเขาทางภาคเหนือที่มีฐานะยากจนรู้เรื่องก็ส่งลูกๆ มาให้ทางวัดดูแลอีก เขาบอกว่าอย่างน้อยก็ยังดีกว่าอดตายอยู่บนเขา และก็มีมาอีกเรื่อยๆ เกือบทุกจังหวัด จนถึงปัจจุบันก็กลายเป็นกว่า 400 คนแล้ว ก็ต้องดูแลกันไป จำชื่อได้บ้างไม่ได้บ้าง ดื้อบ้างซนบ้าง แต่อาตมาก็ดูแล ไม่ให้ทะเลาะกัน ถ้าทะเลาะกันจะไม่ถามเลยว่าใครผิดใครถูก จะตีทั้งคู่ เด็กๆ เขาก็ซนตามประสาเด็กๆ" หลวงพ่อกล่าว พร้อมด้วยรอยยิ้มเล็กๆ ที่แฝงไว้ซึ่งความเมตตาต่อเด็กๆ



พร้อมกันนี้ท่านยังบอกอีกว่า ทางวัดก็มีโรงเรียนให้เด็กๆ ได้เรียนหนังสือ เป็นโรงเรียนประจำแต่ก็เป็นไปตามอัตภาพที่จะทำได้ มีตั้งแต่ชั้นระดับอนุบาลจนถึงมัธยมศึกษาปีที่ 6 แต่เด็กเป็นร้อยคนดูแลเด็กก็ต้องไปบิณฑบาตรข้าวของเครื่องเรียนต่างๆ เพื่อนำมาให้เด็กๆ เขาใช้ ส่วนครูที่สอนหนังสืออยู่ที่นี่ก็เป็นระบบกึ่งข้าราชการ มีเงินเดือนมีสวัสดิการให้จากภาครัฐ แต่เงินเดือนจะไม่ขึ้น ที่เขาเสียสละมาอยู่กับเด็กๆ ก็เพราะรัก



"ทุกวันนี้หลวงพ่อไม่เคยมีปัญหาอะไร มีแต่ทุกข์ ขนาดเป็นพระก็ยังมีทุกข์ ทุกข์ที่ว่ากลัวจะมีไม่พอเลี้ยงเขา จะอยู่กันไปตลอดได้อย่างไร บางคนเรียนจบก็กลับมาช่วย บางคนก็ไม่กล้ามา เขาคงละอายใจตัวเองที่ยังช่วยวัดไม่ได้ เพราะในแต่ละเดือนภาระค่าใช้จ่ายของทางวัด เฉพาะค่าไฟก็ไม่น้อยไปกว่า 3 หมื่นบาท รายได้ก็มาจากการบริจาค ส่วนใหญ่ก็ต้องไปขอบิณฑบาตรเอาปัจจัยบ้าง และของที่บริจาคจะเป็นจำพวกข้าวสารอาหารแห้ง แต่บางทีข้าวสารไม่พอ วัดก็ไปขอหยิบยืมมาจากโรงสี พอมีผ้าป่ากฐินมาวัดก็เอาเงินไปใช้เขา ถ้าไม่มีหรือไม่พอเขาก็ไม่ทวงทางวัด ก็ถือว่าเป็นการทำบุญไป" หลวงพ่อ กล่าว



... ในขณะที่หลายคนเกิดมาบนกองเงินกองทอง เรียนบ้างเล่นบ้างตามประสา ใช้จ่ายฟุ่มเฟือยตามสมัยนิยม แต่ในวัดเล็กๆ แห่งนี้ยังมีเด็กอีกหลายร้อยชีวิตที่ไม่เคยได้สัมผัส "เงิน" ที่กลายเป็นปัจจัยในการดำรงชีวิต หรือไม่มีเสื้อผ้าใหม่ๆ ดีๆ สวมใส่



"ของเก่ามันเก่าที่บ้าน แต่กับเด็กๆ ที่เขาไร้โอกาสมันก็เป็นของใหม่สำหรับเขา แต่ส่วนใหญ่เด็กๆ เค้าก็ดีใจ เราเคยบอกกับเด็กๆ ว่าถ้าไม่มีคนช่วยก็ต้องต่างคนต่างไป เพราะญาติโยมที่มาก็ไม่เยอะมาก แต่แค่เงินทำบุญหาได้เดือนชนเดือนก็พอใจแล้ว ไม่ได้หวังอะไรมาก ส่วนใหญ่คนที่มาบริจาคเค้ามาเอง มาแบบปากต่อปาก วัดไม่เคยออกไปโฆษณาทางไหน ของบริจาคอยากจะบริจาคเสื้อผ้า ของเล่น อะไรก็เอามาบริจาคได้ อาหารแห้ง ถ้าเหลือใช้ไม่รู้จะทิ้งที่ไหน ก็เอามาได้"



เรียกได้ว่า ทุกคำพูด ทุกลมหายใจเข้าออกของหลวงพ่อพระครูวุฒิธรรมาทร จะคิดคำนึงถึงปากท้องของชีวิตน้อยๆ ที่ต้องเลี้ยงดูอยู่เสมอ



"การกินเป็นสิ่งสำคัญต้องมาก่อนอย่างอื่น เด็กๆ ต้องกินแล้วค่อยร่ำเรียน ยังไงก็ต้องให้เค้ามีกิน ถึงจะไม่ดีตาม แต่ก็ต้องได้กิน ทุกวันนี้กลัวอย่างเดียวคือวันข้างหน้าจะมีไม่พอให้เค้ากินเค้าใช้" หลวงพ่อ กล่าวความทุกข์ที่เป็นกังวลใจ พร้อมๆ กับฝากถึงคนที่มีโอกาสว่า "กว่าพ่อแม่จะเลี้ยงมาได้ กว่าจะเติบโตมาเป็นคนได้ มันสุดแสนจะยากลำบาก ยังมีชีวิตก็ยังมีโอกาส อย่าไปคิดสั้นชีวิตมันยังต้องต่อสู้กันต่อไป"



บางสิ่งบางอย่างคนที่มีเพียบพร้อมอาจจะมองเป็นเพียงแค่เศษขยะ เป็นของเหลือกินเหลือใช้ แต่ในทางตรงกันข้าม สิ่งของเหล่านั้นอาจจะช่วยประทังชีวิตเล็กๆ ให้อยู่ต่อข้ามพ้นไปในอีกวัน ... สำหรับท่านที่อยากบริจาคช่วยเหลือวัดโบสถ์วรดิตถ์ สามารถโอนเงินเข้าบัญชีชื่อวัดโบสถ์วรดิตถ์โดยพระครูวุฒิธรรมาทร ธนาคารกสิกรไทย สาขาป่าโมก บัญชีออมทรัพย์ 182-2-11-364-4 หรือต้องการบริจาคสิ่งของก็สามารถบริจาคได้ที่วัดโบสถ์วรดิตถ์ อำเภอป่าโมก จังหวัดอ่างทอง โดยตรงค่ะ
Posted by gold62 at 21:32 1 comments
Labels: วัดโบสถ์วรดิตถ์ อ.ป่าโมก จ.อ่างทอง
พระครูวุฒิธรรมาทร เจ้าอาวาสวัดโบสถ์วรดิตถ์

พระครูวุฒิธรรมาทร เจ้าอาวาสวัดโบสถ์วรดิตถ์
โทร (035)661134
มือถือ 086- 1345003
แฟกซ์ 035-623356
เลขที่บัญชีวัดโบสถ์วรดิตถ์ ธนาคารกสิกรไทย ประเภทออมทรัพย์ เลขที่บัญชี 1822-113-644

ที่ตั้งของวัด 210 ต.ป่าโมก อ.ป่าโมก จ.อ่างทอง 14130

สิ่งจำเป็นสำหรับเด็กๆของเรา
-เงิน
-ข้าวสาร
-อาหารแห้ง
-ผ้าอนามัย
-กางเกงใน
-บราเซียร์
-ฟูก
-หมอน
-เสื้อผ้า

[แตง]

อนุโมทนาบุญกับความตั้งใจไปทำบุญของน้องฟูกด้วยจ๊ะ ว่าแต่น้องฟูก ไปวัดที่อุทัยธานีแล้วแวะทำบุญที่วัดโบสถ์วรดิตถ์ จ.อ่างทอง หรืออย่างไร พี่ได้นำสิ่งของไปบริจาคเมื่อเดือนกรกฏาคม ที่ผ่านมานี้
ทำบุญเสร็จหลวงพ่อบอกให้แวะเที่ยววัดป่าโมก ซึ่งอยู่ไม่ไกลกัน ที่นั่นมีพระนอนองค์ใหญ่ วันหยุดมีตลาดน้ำวัดป่าโมกด้วย พี่ไปเป็นวันเลือกตั้ง เค้าเลยงดตลาดน้ำ

เอาภาพมาฝาก
สนทนากับหลวงพ่อก่อนถวายของ ผู้หญิืงมุมซ้ายมือเป็นคนต้อนรับและช่วยขนของ รวมทั้งบริการน้ำดื่มเย็นๆให้แขกผู้มาเยือน

IMG_5785.jpg

เด็กๆที่นั่น

IMG_5799.JPG

IMG_5807.jpg

IMG_5813.jpg

[fookbiot]

ทำบุญที่วัดโบสถ์วรดิตถ์ อ่างทองค่ะพี่แตง คุยกับเพื่อน เพื่อนบอกอุทัยธานี นึกว่าอยู่อุทัยธานี มาอ่านใหม่ อยู่อ่างทองจริง ๆ ด้วย
เห็นที่พี่แตงไปทำบุญ แล้วอิ่มเอมใจ ฟูกไปวันเสาร์พอดีเลยค่ะ จะได้ลองแวะไปเที่ยววัดป่าโมกดู เดี๋ยวกลับมาจะเอารูปมาฝากนะค่ะ
อนุโมทนาบุญ กับพี่แตงด้วยค่ะ

[แตง]

แวะมาบอกอีกที นอกจากนำของไปบริจาคแล้ว เตรียมเงินไว้บริจาคด้วย เผื่อได้รับแจกซองทำบุญ เรื่องตลาดน้ำวัดป่าโมกพี่ชักไม่แน่ใจแล้วว่าฟังเค้าบอกถูกหรือผิด เพราะมัวแต่ให้อาหารปลาและคุยมือถือกับเพื่อนอยู่ ที่แน่ๆเห็นชาวบ้านนำผักพื้นบ้านมาขายแถวลานวัด

ที่อำเภอป่าโมก นอกจากวัดโบสถ์วรดิตถ์แล้ว ยังมีวัดสระแก้วป่าโมก ที่รับเลี้ยงเด็กกำพร้า เพียงแต่อยู่ต่างตำบลกัน

แล้วจะรอชมรูปจ๊ะ