รักที่เจ้าให้แม่...
วานนี้ตอนเช้า เจ้าวิ่งลงมาหาแม่ในครัว มาเปิดกระปุกเงินที่แม่เก็บไว้ให้เจ้าไปเมืองไทย แล้วบอกว่า แม่ๆ...กระปุกของแม่มีเงินเพิ่มมาอีก ๕๐๐ ยูโร เนยจะเอาไปซื้อมอเตอร์ไซค์
เจ้าเพิ่งสอบเอาใบขับขี่มอเตอร์ไซค์มาได้ หลังจากที่เจ้าได้ใบขับขี่รถยนต์ส่วนตัว สามปี-สี่ก่อน อันนี้แม่ไม่ได้ออกเงินให้ แม่ให้เท่าที่จำเป็น แม่บอกว่า มอเตอร์ไซค์ ไม่ใช่เรื่องของแม่ เจ้าหาทางออกกับความปรารถนาเอง...(แม่คนนี้ใจแข็งมาก)
เจ้าแอบไปเรียนขับมอเตอร์ไซค์ได้ เพราะแอบไปทำงานราชการลับกับพ่อของแฟนสาว รับจ้างทำทุกอย่าง จนมีเงิน แต่ความที่ไม่เคยมีความลับกับแม่ วันหนึ่งมากอดแม่ แล้วบอกว่า เนยไปเรียนขับมอเตอร์ไซค์ แม่ว่าเนยหรือเปล่า
แม่ตอบว่า ถ้าไปเรียนกลับครูสอน ไม่ว่า...แต่ห้ามไปเรียนเอง เพราะการเรียนขับรถรถเอง เป็นการเรียนที่ไม่ถูกต้อง เป็นการขับรถตามใจตัวเอง ไม่มีพื้นฐานที่ถูก
ตกลงว่า แม่ไม่ว่า เจ้าลูกชายของแม่ก็ไปเรียนทุกเสาร์...คราวนี้แม่ก็ต้องแอบซื้อกับข้าวมาเผื่อ เวลาวันจันทร์ เจ้ากลับไปบ้านพักนักศึกษา ไปฝึกงาน...แม่ก็บอกว่า แม่ซื้อของมาเยอะ เอาไปกินด้วย แม่กินไม่หมด (จริงแล้ว รู้ว่าลูกจะมีเงินไม่พอกิน เพราะค่าเรียนแพง)
เวลาผ่านไปไม่ถึงสามเดือน เจ้าไปสอบเอาใบขับขี่ ก่อนสอบมาหาแม่ มาถามแม่ถึงตอนแม่ขับรถแข่ง...แม่บอกว่า เพราะแม่ไม่คิดถึงยาย ไม่คิดถึงคนที่รักแม่ แม่จึงมีฮ้อบบี้ที่อันตราย แต่ลูกจะรู้ว่า สิ่งที่เราทำนั้นโง่ บางครั้งเราก็พบกับความเสียใจ เสียหาย ลูกจะรู้ว่าไม่ควรเล่นกับชีวิต ก็ควรจะเอาคนที่ลูกรักมากที่สุดไปนั่งในรถที่ลูกขับ หรือซ้อนท้ายมอเตอร์ไซค์ แล้วลูกจะรู้ว่า ลูกจะไม่เล่นกับชีวิตของตัวเอง
ลูกชายของแม่แอบไปซื้อมอเตอร์ไซค์ ตกค่ำ เสียงเครื่องยนต์ดังลั่นที่ลานจอด แม่ได้แต่ถอนหายใจ...ไม่ว่าอะไรลูกที่ไปซื้อมา แต่กำลังคิดว่า ต้องหาทางคุยกันอีก...
ลูกชายวิ่งขึ้นมาหาแม่ที่ห้อง มาฉุดแม่ลงไปให้ดูของเล่นที่ลูกเคยห้ามไม่ให้แม่ซ้อนท้ายลุง(เพื่อนของแม่) สมัยที่ลูกยังไม่ถึงสิบขวบ แต่มาตอนนี้ลูกกลับเป็นคนขี่เสียเอง แม่ก็ลงไปดู ยิ้ม...แล้วบอกว่า ดี ขี่ระวังก็แล้วกัน ตอนขับรถ รำคาญพวกมอเตอร์ไซค์ที่แยาๆยังไง ก็อย่าทำอย่างนั้น...
เช้าขึ้นมา...ลูกชายของแม่ตะโกนเรียกให้แม่แต่งตัว ถามว่าทำไม ลูกตอบว่า
ก็แม่สอนว่า ถ้าไม่อยากเล่นกับชีวิต ก็ต้องเอาคนที่รักมากที่สุดซ้อนท้าย...
แค่นี้แม่ก็รีบลุกขึ้นไปอาบน้ำ แต่งตัวมารอลูกชาย พร้อมกับบอกตัวเอง
เดี๋ยวถ้าว่าง คงต้องไปกระเป๋าเสื้อผ้าที่เก็บชุดหนังที่ไว้สำหรับขี่มออเตอร์ไซค์
ที่เก็บไว้นานแล้ว ออกมาใหม่...หมวกกันน็อคที่ให้เพื่อนยืมไป ก็คงจะไปขอคืน
เพราะลูกชายพาขับวนแค่ถนนในซอยบ้าน ไม่ยอมพาแม่ออกนอกซอย...
แต่ก็กำชับแม่ว่า...กล้าซ้อนท้ายเนยมั้ย....ถ้ากล้า เนยจะพาคนที่เนยรักมาก ไปเที่ยวกันไกลๆ...
แม่ยิ้ม...จูบลูกได้แค่ตรงหมวกกันน็อค แล้วบอกว่า แม่ออกค่าน้ำมันเอง....
สวัสดีค่ะหญิงป้า ทัดไม่ได้เข้ามานานแล้วค่ะ เข้ามาเลยไม่รู้จะไปกะทู้ไหนดี สายตาก็มาสะดุดที่ชื่อกะทู้หญิงป้านี่เอง.....