ข้าวเกรียบปากหม้อ มั่วนิ่ม

[หญิงป้า ณ คุ้มฮาแตก]

[หญิงป้า ณ คุ้มฮาแตก]

[หญิงป้า ณ คุ้มฮาแตก]

สาเหตุที่ได้ทำขนมข้าวเกรียบปากหม้อวันนี้ ได้บันทึกไว้ว่า...

วันนี้หาเวลามาทำข้าวเกรียบปากหม้อกินได้ ผลัดตัวเองมาตลอดว่าจะทำกิน
แต่ก็ให้เหตุผลว่า เอาไว้ก่อน...ต่อมาจึงพบว่า การที่เราเป็นคนผลัดวันประกันพรุ่งนั้น
เป็นสิ่งที่ไม่น่าทำ เพราะทุกครั้งที่เราทำอาหารหรือขนม เราจะแบ่งไปให้คนอื่นกินด้วย
โดยเฉพาะกับคนแก่ที่เราดูแล แต่ในเมื่อศาสนาพุทธสอนว่า
ความแน่นอนคือความไม่แน่นอน มัวแต่ไปผลัดอยู่นั่นแหละ...
เกิดวันที่เราทำเสร็จแล้ว ถือไปให้คนแก่กิน แล้วแกไม่ฟื้นขึ้นมากินแล้ว
เราก็คงมีหนี้สินค้างคาใจ ไปจนเราตาย...
เพราะฉะนั้น คนเราที่อยู่กับสังสารวัฎเช่นเรา เช่นเขา
เมื่อคิดที่จะทำอะไรที่เป็นความดี
ก็อย่าผลัดวันประกันพรุ่งว่า พรุ่งนี้ค่อยทำ...
อย่าคิด แต่ให้ลงมือทำทันที...

[prettyangel]

ข้าวเกรียบน่ากินมากๆๆ ดูแล้วไม่มั่วนิ่ม แต่เป็นมืออาชีพค่ะ
ปล.หญิงป้าอายุเป็นเพียงตัวเลข เลข 50 ปี เก็บใส่ลิ้นชักใว้ค่ะ ฮิๆๆ

[bamboo]

แบบนี้ไม่มั่วหรอกค่ะหญิงป้า ดูแล้วมืออาชีพจริงๆ น่าทานค่ะ น่าทาน

[อร่อยเหาะ]

น่าทานมากเลยค่ะ พี่หญิงป้า....น้ำลายไหลแว้ว ...

[หญิงป้า ณ คุ้มฮาแตก]

คือ อาหาร ขนมทุกอย่างที่ทำ ไม่มีการชั่งตวงวัดค่ะ
เลยต้องบอกว่า มั่วนิ่ม (พูดตามน้องๆน่ะค่ะ รุ่นหญิงป้าพูดว่า มั่วซั่วตั้ว...เมนูหน้าก็แล้วกัน)

อย่างเช่นแป้งข้าวเจ้าที่ใช้ ตอนแรกก็เกือบๆ ๑ ถ้วยตวง
แต่ละเลงไปครั้งแรก แป้งอ่อนเกินไป ก็เติมลงไปอีก
แต่ไม่ทราบว่าเท่าไหร่ กะๆเอา...แล้วชิ้นที่สอง ก็ใช้การได้ทันที

หญิงป้าจึงไม่สามารถบอกสูตรใครได้
เพราะทำกับข้าวมากับคนโบราณ เขาใช้กะเอาค่ะ...

นี่คือเหตุผลที่ว่า มั่วนิ่ม...

[แมว.orathai]

น่าทานมากๆคะคุณหญิงป้า แล้วแมวจะลองเอาไปทำดูมั่งนะค่ะ

[cat]

น่าทานมากค่ะ น้ำลายไหล อืมมมมมมมมมมมมม

[หนูหิ่น]

สวย น่ากินจริงๆค่ะพี่

[tan ta na]

น่าทานมากๆเลยค่ะ