ขอเอาธรรมะจากเฟสบุ๊คท่าน ว.วชิรเมธี มาฝากชาวครัวนะคะ
รอยแผลจากคำพูด
เด็กน้อยคนหนึ่ง มีสีหน้าแสดงอารมณ์ไม่ค่อยดีนัก พ่อของเขาจึงได้นำตะปูมาให้เขา1 ถุง และได้บอกกับเขาว่า
" ทุกครั้งเวลาที่เขารู้สึกโมโห หรือโกรธใครซักคนให้ตอกตะปู 1ตัวเข้าไปกับ รั้วหลังบ้าน "
วันแรกผ่านไป เด็กน้อยคนนั้นตอกตะปูเข้าไปที่รั้วหลังบ้านถึง 37 ตัว และก็ค่อยๆลดจำนวนลงเรื่อยๆ
ในแต่ละวันผ่านไปก็ลดจำนวนลง เพราะเขารู้สึกว่าการควบคุมอารมณ์ตนเองเริ่มสงบลง
และแล้วหลังจากที่เขาสามารถควบคุมตนเองได้ดีขึ้น ใจเย็นมากขึ้น เขาจึงเข้าไปพบกับพ่อ
และบอกกับพ่อของเขาว่า เขาสามารถควบคุมอารมณ์ของตนเองได้แล้ว
พ่อยิ้ม..และบอก กับลูกชายว่า.." ถ้าเป็นเช่นนั้น ลองพิสูจน์ให้พ่อรู้
โดยทุกๆครั้งที่สามารถควบคุมตนเองได้ให้ถอนตะปูออกจากรั้วบ้าน 1 ตัว ทุกครั้ง "
วันแล้ว วันเล่า เด็กน้อยค่อยๆถอนตะปูออกทีละตัว จาก1 เป็น 2 2 เป็น 3 จนในที่สุด ตะปู ถูกถอดออกจนหมด
เด็กน้อยดีใจมาก รีบวิ่งไปบอกพ่อฉันทำได้ ในที่สุดฉันก็ทำสำเร็จ ..!!
พ่อไม่ได้พูดอะไร แต่ได้จูงมือลูกชายไปที่รั้วหลังบ้าน
"เจ้าลองมองที่รั้วเหล่านั้นสิ มันไม่เหมือนเดิมแล้ว เพราะมีรอยตะปูเต็มไปหมดจำไว้นะลูก
เวลาทำอะไรลงไป โดยใช้อารมณ์ สิ่งนั้นมันจะเกิดเป็นรอยแผล ต่อให้ใช้คำพูดว่า ขอโทษ สักกี่หน ก็ไม่อาจลบ ความเจ็บปวด ไม่อาจรบรอยแผลที่เกิดขึ้นกับคนนั้นได้ .....
จงระวัง ในสิ่งที่เราทำลงไปไม่ว่าจะป็นคำพูด หรือ การกระทำ และจดจำไว้เสมอว่า คำขอโทษ ไม่ว่าเขาจะยกโทษให้เราหรือไม่
แต่สิ่งที่มันเกิดขึ้น คือรอยร้าว แผลเป็นที่เค้าคงไม่อาจลืมมันได้ ......ตลอดไป
