ฮ่ะ ฮ่ะ ฮ่า
ผัดแบบนี้เอง ถึงมาบ่นให้บุคลากินฟังว่า ไหม้...
(หญิงป้าไม่มีบุคลากรหรอกนะคะ มีแต่บุคลากิน
ศัพท์นี้ราชบัณฑิตยังไม่ระบุในพจนานุกรมค่ะ สร้างเอง)
โดย PHAN » อังคาร ก.ค. 27, 2010 3:01 am
โดย PHAN » อังคาร ก.ค. 27, 2010 3:01 am
โดย หญิงป้า ณ คุ้มฮาแตก » อังคาร ก.ค. 27, 2010 7:10 am
โดย PHAN » พุธ ก.ค. 28, 2010 2:59 am
หญิงป้า เขียน: ฮ่ะ ฮ่ะ ฮ่า
ผัดแบบนี้เอง ถึงมาบ่นให้บุคลากินฟังว่า ไหม้...
(หญิงป้าไม่มีบุคลากรหรอกนะคะ มีแต่บุคลากิน
ศัพท์นี้ราชบัณฑิตยังไม่ระบุในพจนานุกรมค่ะ สร้างเอง)
โดย Janeen » พุธ ก.ค. 28, 2010 6:18 am
PHAN เขียน:หญิงป้า เขียน: ฮ่ะ ฮ่ะ ฮ่า
ผัดแบบนี้เอง ถึงมาบ่นให้บุคลากินฟังว่า ไหม้...
(หญิงป้าไม่มีบุคลากรหรอกนะคะ มีแต่บุคลากิน
ศัพท์นี้ราชบัณฑิตยังไม่ระบุในพจนานุกรมค่ะ สร้างเอง)
ตั้งแต่เด็กจนโตปานเป็นที่ขึ้นชื้อมากในการตำน้ำพริกมากคนทั้งหมู่บ้านรู้กันหมดจนถึงปัจจุบัน
ขนาดพ่อนั่งทำวัดเย็นกับหลวงตา (บ้านอยู่ติดวัด) หลวงตายังสั่งไห้พ่อ ออกไปบอกลูกเอ็งไห้หยุดตำน้ำพริกก่อน รอไห้พระเจ้าทำวัดเย็นไห้เสร็จก่อน คริ คริ
ไม่รู้จะบาปหรือจะบุญเคยตำน้ำพริกทำเป็นจังหวะตามเวลาหลวงพ่อทำวัดเย็น ตอนเป็นเ็ด็กรู้แต่ว่า เวลาพระหลายองค์ ท่านทำวัด สวดมนต์พร้อมกัน เป็นเสียงที่น่าฟังมาก รู้สึกเป็นสุข
ตั้งแต่เด็กจนโต เวลาตำน้ำพริก พริกแกงต่างๆ ครกแตกตลอด ปัจจุบันก็ยังเป็น แม่บอกว่า ครกแกใช้มาเป็นปี ๆ ไม่เคยแตก แม้กระทั้ง บ้านเพื่อนบ้านญาิติ ก็ไม่เว้น ครั้งล่าสุดที่กลับบ้านช้วยพี่สาวทำกับข้าว โชคดีครกไม่แตก แค่ร้าวนิด ๆ แม่บอกว่า เวลาคนทำครกแตกเป็นรางไม่ดี แต่สำหรับปานแตกเมื่อไหร่ ฮา เมื่อนั้นคะ ทำครัวก็สนุกตรงนี้แหละคะ
นี้ยังไม่รวมเรื้องไฟไหม้ครัว ตู้กับข้าวล้มทับ ฯ นึกเมื่อไหร่ ก็อดขำไม่ได้คะ
โดย PHAN » พุธ ก.ค. 28, 2010 1:19 pm
Janeen เขียน:PHAN เขียน:หญิงป้า เขียน: ฮ่ะ ฮ่ะ ฮ่า
ผัดแบบนี้เอง ถึงมาบ่นให้บุคลากินฟังว่า ไหม้...
(หญิงป้าไม่มีบุคลากรหรอกนะคะ มีแต่บุคลากิน
ศัพท์นี้ราชบัณฑิตยังไม่ระบุในพจนานุกรมค่ะ สร้างเอง)
ตั้งแต่เด็กจนโตปานเป็นที่ขึ้นชื้อมากในการตำน้ำพริกมากคนทั้งหมู่บ้านรู้กันหมดจนถึงปัจจุบัน
ขนาดพ่อนั่งทำวัดเย็นกับหลวงตา (บ้านอยู่ติดวัด) หลวงตายังสั่งไห้พ่อ ออกไปบอกลูกเอ็งไห้หยุดตำน้ำพริกก่อน รอไห้พระเจ้าทำวัดเย็นไห้เสร็จก่อน คริ คริ
ไม่รู้จะบาปหรือจะบุญเคยตำน้ำพริกทำเป็นจังหวะตามเวลาหลวงพ่อทำวัดเย็น ตอนเป็นเ็ด็กรู้แต่ว่า เวลาพระหลายองค์ ท่านทำวัด สวดมนต์พร้อมกัน เป็นเสียงที่น่าฟังมาก รู้สึกเป็นสุข
ตั้งแต่เด็กจนโต เวลาตำน้ำพริก พริกแกงต่างๆ ครกแตกตลอด ปัจจุบันก็ยังเป็น แม่บอกว่า ครกแกใช้มาเป็นปี ๆ ไม่เคยแตก แม้กระทั้ง บ้านเพื่อนบ้านญาิติ ก็ไม่เว้น ครั้งล่าสุดที่กลับบ้านช้วยพี่สาวทำกับข้าว โชคดีครกไม่แตก แค่ร้าวนิด ๆ แม่บอกว่า เวลาคนทำครกแตกเป็นรางไม่ดี แต่สำหรับปานแตกเมื่อไหร่ ฮา เมื่อนั้นคะ ทำครัวก็สนุกตรงนี้แหละคะ
นี้ยังไม่รวมเรื้องไฟไหม้ครัว ตู้กับข้าวล้มทับ ฯ นึกเมื่อไหร่ ก็อดขำไม่ได้คะ
หนูเป็นเหมือนพี่ปานเลย หยิบจับอะไรจะต้องมีอันพังไปหมด ครกหินก็เคยตำจนร้าวมาแล้ว ตู้กับข้าวก็ปิดดังไปหน่อย กระจกแตกกราว จักรเย็บผ้าก็ถีบจนสายพานขาด แม่เลยต้องขอว่าอย่าหยิบจับอะไรได้มั้ย ซ่อมจะไม่ไหวแล้ว เลยไม่ค่อยได้ช่วยได้ครัวเพราะว่าคุณแม่ขอร้อง อิอิ