สืบเนื่องมาจากอยากทานท๊อฟฟี่เค้กเพราะตอนเรียนที่สวนดุสิตนั้นทานประจำ ของเค้าขึ้นชื่อนักแล
ไปตามหาสูตรมาครั้งนึง แต่ทำออกมาแล้วเนื้อเค้กปาหัวสุนัขแตก เลยต้องแซะแต่หน้ากิน
เลยได้ร่อนจอมอรักไปหา แม่ดองค่ะ อิฉันเขียนไปถามเค้าบ่อย จนต้องยกลูกสาวให้เค้าแล้วเนี่ย
จะใครล่ะคะ พี่ตาแม่น้องขันเงินล่ะสิคะ อิอิ ตอนแรกเขียนไปถามเรื่องแป้ง แต่พี่ตาก้อได้ช่วยอนุเคราห์สูตรมาด้วยพร้อมวิดีโอค่ะ แบบว่ากระจ่างโคตรเลย บรรลุธรรมค่ะ
แต่หนูอบหน้านานไปนิด แต่ขอบอกว่าอร่อยเลยทีเดียว ไม่ได้พูดเองนะคะ เพราะว่าเอาไปเลี้ยงวันเกิดน้องนาตาลี
แม่สามี พี่ชายของสามีชมกันเปราะเลยค่ะว่า Sehr Gut
อิฉันเนี่ยหน้าจะบานกว่าถาดเค้กแว๊วค่ะ หุๆๆๆๆ