หว๊านหวานเนอะสับปะรดพี่พิม ของจ๋าไงออกมาเปรี้ยวจี๊ดง่ะ(ไม่ยอม...ฮือๆๆๆ)
ขอบใจจ๊ะน้องจ๋า ใช่หัวที่สองเนี่ยะหวานจริง ๆ มดมาเกาะเต็มเลย 555 (พูดเล่น ถ้ามีมดก็คงจะอยู่ไม่ได้แล้ว และถ้าทำแล้วกินได้ก็คงจะหมดไปนานแล้วเหมือนกัน เพราะเป็นของโปรดของพี่พิมเหมือนกันจ๊ะสับปะรดเนี่ยะ) ของน้องจ๋าเปรี้ยวเพราะน้องจ๋าเล่นใช้สีเขียวนี่หน่า ถ้าใช้สีเหลืองไพร หรือ สีส้ม รับรองออกมาเหมือนของพี่พิมแน่นอนจ๊า
หรือไม่ถ้าอยากให้หวานก็แก้เอาออกมาทำใหม่ซิ หรือจะลองทำใหม่อีกหัวก็ได้นะ
กิ๊บขออย่างละหัวค่ะพี่พิม ชอบกินมาก
ฝีมือลูกที่สองนี่ก้าวกระโดดไปเลยค่ะพี่พิม สวยเหมือนจริงแล้ว เย้ๆๆๆ พี่พิมของกิ๊บไม่ทำให้ผิดหวังจริงๆด้วย
สับปะรดของกิ๊บ สีมันไม่สวยเลยพี่พิม เลยยังไม่กล้าเอาออกสู่สายตาประชาชี หนูอายเขา เฮ้อออออออ
ขอบใจมากจ๊ะน้องกิ๊บ สำหรับคำชม นี่แหละคือกำลังใจและน้ำชโลมใจให้คนเรามีกำลังใจพัฒนาฝีมือขึ้นไปเรื่อย ๆ พี่พิมก็มีแค่สองหัวเอง ชอบหัวไหนก็หยิบไปได้เลยจ๊าน้องกิ๊บ แต่ว่าของตัวเองไม่ยอมให้ใครเห็นและชิมเลยนะ แบบนี่เขาเรียกว่าขี้โกงนี่หน่า เขาบอกว่าอายครูไม่รู้วิชานะ จะบอกให้ 5555
ลับปะรดพี่พิม น่าทานมากๆเลยค่ะ ท่าทางหอมหวานเหมือนคนทำแน่ๆเลย อิๆ
ขอบใจจ๊ะน้องลูกชุบ ไม่ได้คุยกันนาน สบายดีนะจ๊ะ เป็นไงไปเมืองไทยมาสนุกไหม หอบอะไรมาลองทำงานฝีมือมั่งล่ะ พี่พิมจะรอชมผลงานดอกไม้ใยบัวของน้องลูกชุบนะ ได้ข่าวว่าหอบอุปกรณ์มาด้วยใช่เปล่าฮะ ไม่รู้เหมือนกันว่าจะหวานเหมือนคนทำหรือเปล่า แบบนี่ต้องไปถามใครดีน้อ???