<span style='font-size:14pt;line-height:100%'>ครูหลายๆคนไม่ชอบใจที่เด็ก ๆ มัวแต่สนใจเล่นตุ๊กตาเหล่านี้จนไม่เป็นอันร่ำอันเรียน " ครูเลขคนหนึ่ง แกโกรธแอดัมเพราะเขาคอยอุ้มตุ๊กตาหมีแคร์แบร์ของเค้า...ครูเลยปาเบบี้ของแอดัมออกนอกหน้าต่าง " เด็กแม้วเล่าให้แม่ฟังต่อ " แล้วเบบี้ของแอดัมเป็นไงบ้างหละ ?"
" แอดัมหาเบบี้ไม่เจอ เลยไม่มีเบบี้แล้ว"
ส่วนครูประวัติศาสตร์ของเด็กแม้วก็คงไม่ชอบเบบี้เหล่านี้เท่าไหร่เพราะ เธอมีมุมพิเศษให้เด็กๆวางเหล่าเบบี้...สุมไว้เป็นกองใหญ่ เบบี้ที่ทำจากถุงแป้งสาลีหลายตัวแตกกระจายเลอะเทอะไปทั่วโรงเรียนก็ทำความโกรธแค้นให้แก่ภารโรงและครูอื่น ๆ มากพอสมควรเพราะเบบี้เหล่านี้ก่อให้เกิิดความวุ่นวายเล็ก ๆ เต็มไปหมด
แต่ท่ามกลางความวุ่นวายเหล่านี้้เบบี้ไรซ์ของเด็กแม้วยังมีชีวิตอยู่อย่างดีแม้ว่าจะต้อง อยู่ในความดูแลของตัวยุ่ง คือซุปเปอร์บอย...ตั้ง 2 ชั่วโมงในคืนวันจันทร์ระหว่างที่เด็กแม้วซ้อมเปียโน
" เลิกแล้ว" เด็กแม้วร้องบอกทันทีที่กลับมาถึงบ้านโดยการอุ้มถุงข้าวสารเปล่าๆ มาด้วยแม่จึงร้อง...อ้าว เด็กแม้วเธอถอดเสื้อถอดผ้าอ้อมและ ผ้าห่มเบบี้ออกหมดแล้วพร้อมทั้งหน้าหัวเราะหน้าร้องไห้ที่เจ้าหล่อนวาด แปะบนถุงข้าวสารหายไป...เรียบร้อยแล้ว
เหตุที่มิสเตอร์สไมลี่สั่งเลิกโปรเจ็คท์การอุ้มน้องอย่างกระทันหันนั้นก็เพราะว่าครูสไมลี่โดนเพื่อนครูทั้งโรงเรียนโกธรกันหมดเพราะนักเรียนของครูสไมลี่ โดยเฉพาะพวกผู้ชายพากันเล่นเบบี้โดยที่มิสเตอร์สไมลลี่มาคุมดูไม่ทัน...จนกระทั่งโรงเรียนจูเนียร์ไฮสกูลของ เด็กแม้วเลอะไปด้วยแป้งหมดแล้วเด็กแม้วเล่าว่า รองอาจารย์ใหญ่ ่
โกรธมากเป็นพิเศษเมื่อเห็นเบบี้ถุงแป้งถูกโยนหล่นตกเลอะกระจายจนเธอต้องสวมวิญญาณกังฟูเรียกเด็กมากรี๊ด !
และตอนเช้าวันอังคาร ก็มีเด็กผู้ชายคนนึงทำเบบี้ถุงแป้งสาลีหล่นแตกบนรถบัส ของโรงเรียนก่อให้เกิดทุกข์จากคนขับรถบัส.. .จนเกือบแย่แน่ะ ครูสไมลี่จึงเกือบโดนรุมประชาทันฑ์ ครูจึงบอกให้เด็ก ๆ เก็บเบบี้ซะ "อ้าว ! แล้วถ้าเราอยากได้คะแนนพิเศษหละค่ะครู ?" นักเรียนคนหนึ่งถาม
"ไม่ต้อง ๆ แล้ว อย่าเอาเบบี้มานะ พรุ่งนี้" มิสเตอร์สไมลี่...........</span>