ครัวไกลบ้าน

บทความ เรื่องเล่าดี ๆ ของพสกนิกรคนใต้คนหนึ่งที่ไปนั่ง รถไฟฟ้าใต้ดิน และบังเอิญไปเจอ พระเทพ หรือ สมเด็จพระเทพ บน รถไฟฟ้าใต้ดิน ณ ตอนแรกที่เจอ พระเทพ หรือ สมเด็จพระเทพ พสกนิกรคนใต้คนนี้กลับไม่รู้เลยว่าเป็นพระองค์ ... อ่าน บทความ เรื่องเล่าดี ๆ ผมเจอ พระเทพ บน รถไฟฟ้าใต้ดิน ที่นี่ค่ะ

เมื่อไม่นานมานี้ ผมมีโอกาสขึ้น กทม. ไปทำธุระแถวหัวลำโพง นั่งรถไฟฟ้าใต้ดินไป ในขณะที่ประตูสถานีสุทธิสารเปิด ก็มีหญิงคนหนึ่งสวมแว่น ใสหมวกแก๊ป ท่าทางคล่องแคล่ว เดินเข้ามายืนตรงหน้าผม ผมก็ลุกให้ เพราะติดนิสัยจากเด็กต่างจังหวัด ประกอบกับนั่งใกล้สุด

หญิงคนนั้นนั่งลงแล้วถามว่า "ช่วยถือของให้มั้ยค่ะ"

พอดีผมบ้าหอบฟางอยู่ กระเป๋า 2-3 ใบ เลยยื่นกระเป๋ากล้องและเลนซ์ไปให้ … แต่มีชายคนหนึ่งชิงไปถือก่อน ผมก็หันไปมอง เขาก็ยิ้ม ๆ ขำ ๆ ผมก็งง ๆ เข้าใจว่าเป็นน้องชายหรืออะไรประมาณนั้น

พอกลับหน้ากลับมาดูที่ผู้หญิงคนนั้นอีกครั้ง โอ … เข่าอ่อนเลย เพราะเพ่งมองกี่ครั้งก็ใช่ สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ พระองค์กำลังเอานิ้วชี้มาจรดที่ปาก พร้อมทำเสียง "จุ๊ ๆ ทำเฉย ๆ ไว้ อย่ากระโตกกระตาก"

ผมก็เลยเข่าอ่อน หัวใจตกลงไปตาตุ่ม ดีที่พี่ผู้ชาย (เข้าใจว่าทหารรักษาพระองค์) สะกิด กับรั้งตัวไว้ทันก่อนผมจะลงไปกราบ แต่น่าเสียดายที่ไม่ได้ถ่ายรูปร่วมกับพระองค์ …ผมเข้าใจเอาเองว่า พระองค์ท่านคงอยากมีความส่วนพระองค์ ถ้าผมถ่ายคนหนึ่งอีกทั้งขบวนต้องมาถ่ายด้วยแน่

นับได้ว่าเป็นพระมหากรุณาธิคุณล้นเกล้า ล้นกระหม่อมของผมทีเดียว ที่ได้เฝ้าพระองค์ท่านใกล้ชิดขนาดนี้

ขอพระองค์ทรงพระเจริญยิ่งยืนนานครับ … ทรงพระเจริญ ทรงพระเจริญ ทรงพระเจริญ


(เรื่องโดย พี่คนใต้ใจดี คัดลอกมาจาก internet ค่ะ)

อ่านแล้วปลื้มมาก ๆ เลยค่ะ ดีใจกับพี่ชายคนนั้นด้วยที่ได้เข้าเฝ้าอย่างใกล้ชิด แถมพระองค์ยังจะช่วยถือของให้อีก.... สงสัยเราต้องไปเกร่แถวสถานีสุทธิสารบ้างแล้ว... แต่เกรงว่า เจอท่านจริง ก็จะเข่าอ่อนไปด้วยอีกคน...

ถ้าออรี่เจอเหมือนคุณออรี่ก็คงจะเข่าอ่อนเหมือนกันหรืออาจจะมากกว่า คุณช่างโชคดีจริงๆ

<span style='color:red'>เคยได้อ่านเรื่องนี้มาบ้างเหมือนกันค่ะ ไม่แน่ว่าเรื่องเดียวกันรึป่าว คิดว่าใช่นะคะ...แต่เรื่องที่ได้อ่านเป็นเรื่องราวจากฝ่ายตรงข้ามของพี่คนใต้ค่ะ หมายความว่า เป็นเรื่องที่ "สมเด็จพระเทพฯ" ของเรา นำมาเล่าสู่พวกเราชาวไทยให้ได้อ่านกัน...

พระองค์ท่านเล่าว่า... วันนึงได้เดินทางไปไหนสักแห่งโดยรถไฟฟ้าใต้ดินค่ะ มีผู้ติดตามน้อยมาก เนื่องจากต้องการความเป็นส่วนตัว วันนั้นท่านแต่งตัวธรรมดาใส่หมวก ใส่เสื้อยืด ใส่กางเกงปกติเหมือนประชาชนทั่วไป และบังเอิญวันนั้นคนโดยสารบนรถไฟฟ้าหนาแน่นพอสมควร พอก้าวเข้าไปก็มีผู้ชายคนนึงลุกให้นั่ง ท่านคิดในใจว่า ผู้ชายคนนี้คงเห็นท่านเหมือนป้าแก่ๆ คนนึง เลยลุกให้นั่งตามประสาคนไทยมีน้ำใจ และท่านได้กล่าวขอบใจด้วยค่ะ และพอผู้ชายคนนี้เห็นหน้าท่านชัดๆ ก็ตกใจแล้วก้มลงกราบทันที โดยเมื่อผู้คนบนรถไฟหันมามองว่าเกิดอะไรขึ้นกับผู้ชายคนนี้ ถึงต้องก้มลงกราบผู้หญิงคนที่นั่งอยู่ และเมือ่ทุกคนมองไปที่ป้าคนที่นั่งอยู่ ณ จุดที่ผู้ชายได้ก้มลงกราบ ทุกคนบนรถรู้ทันทีว่า ป้าคนนั้นเป็นใคร และได้ก้มลงกราบกันทั้งหมด จะยกเว้นก็แต่ชาวต่างชาติที่ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น กับคนไทยบนรถไฟฟ้าใต้ดินวันนี้..... นี่ล่ะค่ะ เรื่องที่ได้อ่านมา มีแตกต่างไปบ้างนะคะ ไม่แน่ใจว่าจำถูกหมดรึ่ป่าวค่ะ แต่โดยรวมแล้วประมาณนี้ค่ะ... ถ้ามีข้อผิดพลาดจากที่เล่า หรือไม่ตรงบ้าง อ้อก็ขออภัยนะคะ..

อ่านทีไรก็ซาบซึ้งกับ เจ้านายองค์นี้ของเรานะคะ.... เป็นบุญแก่ผู้ที่อยู่บนรถไฟฟ้าใต้ดินวันนั้นจริงๆ ค่ะ

</span>

<span style='font-family:Times'><span style='font-size:21pt;line-height:100%'><span style='color:red'>คุณช่างโชคดีจริงๆ
</span></span></span>

[COLOR=blue][SIZE=1][FONT=Arial][B] EM150 ดีใจกับคุณคนนั้นด้วยค่ะ นับว่าโชคดีมาก ๆ คุณเป็นคนนิสัยดีด้วย มารยาทงามที่มีน้ำใจลุกให้สุภาพสตรีนั่ง ทั้ง ๆ ที่คุณไม่ทราบว่าท่านเป็นใคร ถ้าคุณไม่ลุกให้ท่านนั่ง และทราบต่อมาภายหลังว่าท่านคือพระเทพ ฯ คุณจะรู้สึกเกลียดความแล้งน้ำใจของตัวเองไปตลอดชาติ จริงไหมค่ะ
 &nsbp; &nsbp; ดิฉันเคยเจอทูลกระหม่อมหญิงอุบลรัตน์ครั้งหนึ่ง ประมาณเกือบ 5 ปีหรือกว่ามาแล้วที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งที่ Houston (ไม่ใช่ร้านอาหารไทย) ท่านมาองค์เดียวหรือกับใคร จำไม่ได้แล้ว ท่านก็มาแบบธรรมดา ๆ ตอนแรกไม่รู้ว่าเป็นพระองค์ท่าน พอมองไปอีกทีเอ๊ะใช่แล้ว แต่ก็ไม่กล้าไปแสดงคารวะ ท่านอาจต้องการส่วนตัวก็ได้ อีกอย่างดิฉันพูดราชาศัพท์ไม่เป็นค่ะ EM130

อ่านแล้วรู้สึกประทับใจมากครับ

ขอจงทรงพระเจริญ

พี่นายก็คน " ป้กใต้ " ค่ะ ..แล้วพี่จะมีวันที่โชคดีกับเขาบ้างใหม๊เนี้ย? ...ถ้าได้เจอเหตุุการณ์แบบนี้พี่ก็คงสั่นเข่าอ่อนเหมือนกันน่ะค่ะ...

น้อยคนนะคะที่จะมีวาสนาเช่นคุณ โชคดีจริงๆค่ะ

ed cha ka'

อ่านแล้วประทับใจจังค่ะ.....

กิ่งก็อยากจะเล่าตอนเป็นเด็กเล็กๆคะตอนนั้นอายุประมาณสิบขวบได้ก็อยู่ชั้นประถม๔คะโรงเรียนจัดไปรับเสด็จพระเทพที่ลัดดาแลนศ์เชียงใหม่กิ่งเป็นคนเชียงใหม่ค่ะกิ่งโชคดีตัวเล็กได้นั่งรับเสด็จอยู่แถวหน้าท่านเดินมาและมาหยุดตรงหน้ากิ่งท่านยื่นมือมาที่หัวแต่ไม่ได้สัมผัสแล้วท่านก็เอ่ยว่าหน้ารักจังเลยเป็นอะไรที่ปลื้มมากๆจนถึงทุกวันนี้ไม่มีวันลืมเลยค่ะและที่แน่นอนที่สุดก็คือเป็นลูกที่หน้ารักของพ่อแม่ดูแลท่านตอบแทนบุญคุณท่านจนท่านทั้งสองไปสู่สรวงสวรรณ์ &nsbp; &nsbp; &nsbp; &nsbp; <span style='color:orange'>ถึงตัวจะไม่หน้ารักแต่ขอทําตัว[COLOR=orange]หน้ารักแก่คนใกล้ชิด</span>

เธอ เป็นคนที่โชคดี มากมาย อ่านแล้วประทับ *-* วันไหนเราไปนั่งรถไฟ จะพยายามไม่หลับ บนรถไฟละ เดียวพลาดเข้าเฝ้าพระองค์ *-*