ครัวไกลบ้าน

<span style='color:blue'>คุณรู้หรือไม่ ว่าในหลวงทรงร้องไห้ คุณรู้หรือไม่ ว่าในหลวงทรงร้องไห้ อ่านเถอะนะ ค่อยๆอ่าน อ่านให้ทุกคนที่อยู่รอบข้างคุณฟังอ่านเสียงดังๆไม่มีใครว่า ในหลวงทรงร้องไห้ เมื่อวันที่ 8 มีนา ที่ผ่านมาผมได้ไปงานที่โรงเรียน เหมือนเช่นทุกปีตอนกลับเดินมาตามตึกยาวเพื่อจะกลับมาทางประตูด้านเพาะช่างยังไม่ถึงบริเวณเศาลหลวงพ่อปู่ พบอาจารย์ท่านหนึ่งนั่งอยู่จำได้ว่าเป็นอาจารย์สุธี ท่านเกษียณไปแล้ว ไม่รู้คุณรู้จักรึเปล่ากราบอาจารย์ท่านแล้ว สังเกตเห็นว่าอาจารย์ร้องไห้อยู่ท่านบอก เพิ่งได้พบกับรุ่นพี่ที่มาในงาน รุ่นที่เท่าไหรก้อไม่ได้ถามเป็นนายทหารราชองครักษ์ชั้นผู้ใหญ่ เค้าเล่าให้อาจารย์ฟังว่า ****ในหลวงทรงร้องให้เห็นบ่อย****'ทรงเสียใจที่เมืองไทยจะสิ้นในรัชกาลของท่าน แล้วกระนั้นหรือ'ผมอยากจะตอบอาจารย์ไปว่าคงไม่หรอกถ้าคนไทย รู้จำคำว่าว่า'หน้าที่'มากกว่า'สิทธิ'เราเคยชินกับการเป็น..ผู้รับ...จากคนคนหนึ่งที่เกิดมาเป็น..ผู้ให้...ให้มาตลอด เคยชินจนลืมไปว่าวันนี้ถึงเวลาแล้วรึยังที่เราควรจะผู้ให้แก่พระองค์ท่านบ้าง... ผมลาอาจารย์เรียบร้อยร้อย กลับไปตามตึกยาวไปไหว้พระผู้ให้กำเนิดโรงเรียนอธิษฐานขอให้พระองค์ท่านช่วยคุ้มครองให้หลานท่านทรงมีแต่ความสุข..ทรงมีพระพลานามัยที่แข็งแรงเพียงแค่ไม่อยากได้ยินว่า..ในหลวงทรงร้องไห้ ความสุขของพระมหากษัตริย์หนึ่งปีที่ผ่านมาเราใส่เสื้อเหลืองเราใส่สายรัดข้อมือสีเหลืองคนนับแสนไปนั่งรอเป็นชั่วโมงๆ หน้าพระที่นั่งอนันตสมาคมเพื่อจะได้เห็นพระพักตร์ของพระบาทพระเจ้าอยู่หัวเพียงไม่กี่นาทีวันนั้น ในขณะที่ทั้งโลกเริ่มเสื่อมศรัทธาในระบบการปกครองที่มีพระมหากษัตริย์เป็นประมุขเราได้แสดงให้โลกได้เห็นว่ามีประเทศเล็กๆประเทศหนึ่งที่คนทั้งชาติยังซื่อสัตย์จงรักภักดีต่อราชวงศ์จักรี และพระมหากษัตริย์อันทรงเป็นที่รักยิ่งของคนไทย .....สิบสองปีที่ผ่านมาพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงพระประชวรหนักด้วยโรคหัวใจเพราะทรงงานหนักเกินไป ในขณะเดียวกัน สมเด็จพระราชชนนีก็ทรงพระประชวรหนักอยู่ ณ โรงพยาบาลศิริราชเช่นกันเรายังจำรูปในหนังสือพิมพ์ที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเสด็จพระราชดำเนินไปทรงเยี่ยมพระราชชนนีไม่กี่วันหลังจากการผ่าตัดใหญ่ถวายพระหัตถ์ข้างหนึ่งกุมอยู่ที่พระอุระ และในพระหัตถ์อีกข้างหนึ่งทรงถือม้วนแผนที่ กรุงเทพฯ เพราะน้ำกำลังท่วมกรุงอยู่ยังจำกันได้ไหม? ..... 34 ปีที่ผ่านมาวันที่ 14 ตุลาคม พ.ศ.2516เป็นครั้งแรกในรัชกาลที่เกิดวิกฤติด้านการเมืองรุนแรงที่สุดวันนั้น นิสิตนักศึกษาและประชาชนนับหมื่นนับแสนเดินขบวนประท้วงรัฐบาลเหตุการณ์ร้ายแรงยิ่งขึ้นตำรวจทหารยิงประชาชนในขณะที่นิสิตนักศึกษาก็เผาสถานที่ราชการ เกิดกลียุคทุกหย่อมหญ้า' คนไทยฆ่าคนไทยด้วยกันเอง 'คืนนั้น สถานีโทรทัศน์ทุกช่องถ่ายทอดสดจากพระราชวังสวนจิตรลดาพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงมีพระราชดำรัสกันคนไทยทุกคนว่า“คนไทยจะฆ่าคนไทยด้วยกันไม่ได้ ทุกอย่างต้องสงบโดยฉับพลัน”และทุกอย่างก็สงบโดยฉับพลัน หลังจากนั้นไม่นาน มีฝรั่งคนหนึ่งมาถามผมว่า“เป็นไปได้อย่างไร ที่คนๆ เดียวจะมีอำนาจเหนือคนทั้งประเทศได้อย่างนั้น?” ผมไม่ได้ตอบ แต่ตอนนั้นใจผมคิดถึงประโยคที่ มรว. คึกฤทธิ์ ปราโมชฯได้ให้สัมภาษณ์กับสถานีโทรทัศน์ BBC ว่า พระองค์ทรงเป็น 'SOUL OF THE NATION'หรือ“จิตวิญญาณของคนไทยทั้งชาติ” ยังจำกันได้ไหม? แล้ววันนี้เรากำลังทำอะไรกันอยู่เราสร้างค่านิยมผิดๆ ว่าคนที่ประสบความสำเร็จคือคนที่มีเงินมากที่สุดเราโกงทุกครั้งที่มีโอกาสเราเรียกร้องประชาธิปไตยโดยคิดถึงแต่ “สิทธิ” แต่ลืมคำว่า “หน้าที่”เรากำลังฆ่ากันเองทุกวันในภาคใต้เราสร้าง “กฎหมู่” ให้เหนือ “กฎหมาย”เราเดินขบวนประท้วงในทุกอย่างที่เราไม่เห็นด้วยเราก้าวร้าวต่อกัน เราแตกแยกกันและทั้งโลกกำลังจับตามองเราอยู่เราเคยหยุดคิดกันบ้างไหมว่า พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของเราจะทรงเสียพระทัยเพียงใด?แล้วสิ่งที่เราทำไปในวันเฉลิมพระชนมพรรษาคืออะไร การที่เราใส่เสื้อเหลืองสายรัดข้อมือ ที่ว่า Long life The King เราทำเพื่ออะไรมันเป็นแค่ผักชีโรยหน้าที่จะแสดงให้โลกเห็นว่าคุณรักพระมหากษัตริย์เพียงใดเท่านั้นนะเหรอ 80 ชันษาของพระองค์ท่านหากเปรียบกับคนธรรมดาก็สมควรที่จะได้พักเต็มที่ได้รับการดูแลและระมัดระวังเป็นพิเศษไม่สมควรที่จะตรากตรำทำงานหนัก แต่กลับเป็นว่า ในปีที่ครบ 80 ชันษาพระองค์ท่านยังต้องทรงงานอยู่ตลอดเวลา ทั้งๆที่ทรงต้องอยู่ภายใต้การถวายการดูแลของคณะแพทย์พระองค์ต้องรับทุกข์ของคนไทยทั้งชาติความสุขของพระมหากษัตริย์พระองค์นี้ไม่ใช่จะประทับอยู่ในพระราชวังใหญ่โตสวยงาม แห่ล้อมด้วยข้าราชบริพาร หากแต่ความสุขของพระมหากษัตริย์พระองค์นี้คือเมื่อประชาชนของพระองค์ท่านรักสามัคคีกันรู้จักความ พอเพียง และมีสติ-เพียงเท่านี้เอง แล้ววันนี้เรากำลังทำอะไรกันอยู่?หรือนี่คือการแสดงความกตเวทีต่อพระมหากษัตริย์ ถ้ารักในหลวงรักประเทศของเราก็ส่งต่อไปให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ถึงเวลาที่ต้องตอบแทนคุณแผนดิน ตอบแทนพระคุณพ่อแล้ว</span>

<span style='color:green'><span style='font-size:14pt;line-height:100%'>ขอขอบพระคุณคุณsriwongk มากนะคะที่ได้เขียนข้อความนี้ขึ้นมา... ถึงแม้ว่าตัวพี่เอง
จะไม่ได้อยู่ร้บใช้แผ่นดินเกิด(คือตัวไกลแต่ใจอยู่ค่ะ) แต่ทุกๆลมหายใจของพี่คือแผ่นดินเกิดอยู่ตลอดเวลา ขอสาบาลได้เลยค่ะ พี่ได้จากแผ่นเกิดไปอยู่ไกลกันละเซียกโลกเกือบจะได้ครึ่งหนึ่งของชีวิตในไม่ช้านี้ ขอบอกได้เต็มปากว่าไม่มีแผ่นดินไหนแล้วที่จะดีไปกว่าแผ่นดินทองผืนเล็กๆผืนนี้ ถึงแม้ว่าบางครั้งจะอดๆอยากอย่างไรก็ยังได้อิ่ม หันไปทางไหน ก็มีคนเอื้อให้ ไม่มีก็มีคนยื่นไห้ สรุปได้เลยว่าไม่มีว้นอดตาย หากขยัน ไม่งอมืองอเท้า จะทำมาหากินอะไรก็ได้หากไม่ขี้เกียจ นึกหิวอยากกินอะไรก็ได้เหมือนเนรมิต
อย่างนี้แล้วจะไม่ให้หายใจเข้าออกว่าแผ่นทองได้อย่างไร ทุกครั้งที่ได้ดูทีวี ร้องเพลงสรรเสิญพ่อ นํ้าตาจะเอ่อเป้าตาร้องเพลงตามไม่เคยจบเพลง มันมีก้อนแข็งมาดันอยู่ตรงคอหอยไม่ได้เป็นโรคคอพอกหลอกนะคะ คือมันตื้นตันใจแบบบอกไม่ถูกคะและสงสารพ่ออยู่ในใจลึกๆ มันปวดร้าวทุกครั้งเมื่อนึกภาพ ที่บ้านเมืองวุ่นวายแข่งแย่งชิงดีชิงเด่นกันต่อหน้าต่อตาพ่อ ไม่นึกเกรงใจพ่อ ทุกๆครั้งที่รู้ข่าวว่าพ่อทรงพระประชวร.. ต้วเองอยากป่วยตามไปด้วยจริงๆ.ที่ทรงประชวรหนัก ก็เพราะพ่อหนักใจกับพวกเรามากกว่า ที่สั่งสอนลูกๆไห้อยู่ในโอวาทไม่ได้ ทะเรอะกันเอง ฆ่ากันเองแล้วจะไม่ให้พ่อหนักใจได้อย่างไรเล่า....</span></span> <span style='font-size:21pt;line-height:100%'>" ทรงเสียใจที่เมืองไทยจะสิ้นในรัชกาลของท่าน แล้วกระนั้นหรือ..."</span> <span style='color:purple'><span style='font-size:14pt;line-height:100%'>ลองคิดดูหากเป็นจริงอย่างที่พระองค์ทรงตรัส ..ลองคิดไตร่ตรองดูซิว่าพวกเราจะอยู่กันได้อย่างไร..</span></span>

เหมือนพี่นายเลยค่ะ ใจแทบจะสลายทุกครั้งที่ได้ข่าวเรื่องพระองค์ท่านประชวร เมืองไทยของเรามีพระมหากษัตริย์ที่เปี่ยมล้นไปด้วยพระเมตตา ชีวิตนี้มีบุญนักที่ได้เกิดในผืนแผ่นดินไทย
ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน จะคิดถึงและบูชาพระองค์ท่านเสมอ ตอนเด็ก ๆ ติดตามดูข่าวตลอด ท่านเสด็จไปทุกหัวระแหงเพื่อเป็นกำลังใจให้คนที่อยู่ไกลได้มีพลังที่จะทำความดีเพื่อแผ่นดินและชีวิตของพวกเขาเอง วันนี้พระองค์ท่านก็ยังทรงยังมีเรื่องให้ห่วง ทั้งๆ ที่ ท่านน่าจะได้ทรงพักผ่อนแล้ว แทบทุกคืนจะภาวนาขอให้พระองค์ท่านหายประชวร มีพระชนมายุยิ่งยืนนาน บอกตัวเองเสมอว่าต้องทำดีเพื่อท่าน ถึงท่านจะไม่เห็นแต่ท่านก็คงจะดีใจที่ลูกของท่านพยายามมากเหลือเกินที่จะทำความดีเพื่อชาติของเรา
ขอพระองค์ทรงพระเจริญ

นกน้อยก็อีกคนหนึ่งคะที่ำไม่อยู่เมื่องไทยแต่หัวใจอยู่เมื่งไทยค่ะ ได้ข่าวแล้วขนลุกค่ะขอบคุณมากค่ะสำหรับบทความดีๆของทาน ขอให้พระองค์ทานจงอยู่กับพวกเราไปนานๆ ขอให้พระองค์จงทรงพระเจริญค่ะ

EM100 Flag Thailand
Take less and give more, Enjoy life,,,

รักในหลวงท่านมากมายเลยค่ะ ท่านทรงงานหนักมาตลอดจริงๆ ดิฉันว่าดิฉันสบายกว่าท่านมากเพราะไม่ต้องรับผิดชอบชีวิตใครมากมาย แต่ในหลวงของเรา ท่านต้องรับผิดชอบชีวิตคนไทยหลายล้านคนเหลือเกิน เพราะท่านรักพวกเรานะคะ ท่านอยากให้เราอยู่ดี ปลอดภัย มีกิน เราหล่ะ รักท่านมากแค่ไหน? ทำอะไรเพื่อท่านมั่ง? ท่านคงไม่ต้องการอะไรมาก นอกจาก อยากให้พวกเรารัก และช่วยเหลือกัน และมีศีลธรรม เพราะท่านเป็นพ่อหลวงของเรา พ่อที่รักลูก มารักในหลวงและทำเพื่อท่านบ้างนะคะ