ขออนุญาตนำกระแสพระราชดำรัสของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ

[น้องวรรณ]

เห็นว่าเป็นข้อความที่ดีเลยมาให้พี่น้องชาวครัวได้อ่านกันคะ

ขออนุญาตนำกระแสพระราชดำรัสของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ
 &nsbp; &nsbp; มาเล่าสู่กันฟัง
เมื่อวันศุกร์(2 พ.ค.51) ผมได้มีโอกาศได้เข้าค่ายที่ศูนย์ฝึกทหารของค่ายนเรศวร
 &nsbp; &nsbp; วันแรกที่เข้าไปก่ะบรรยากาศครึ้มๆผมก็ว่าเอ... แปลกๆนะ
 &nsbp; &nsbp; ทำไมอากาศอบอ้าวเหมือนจะมีฝนแต่ก็คิดว่าคงเป็นไปตามสภาพอากาศ
 &nsbp; &nsbp; พอไปถึงก็ทำกิจกรรมจนได้เข้าหอประชุมตอนดึกใกล้เวลานอนมากแล้ว
อาจารย์เอกราช ท่านได้มาพูดถึงเรื่องของฝนที่ตกนี้ว่า
'ก่อนหน้านี้ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯท่านทรงให้คณะทำงานเกี่ยวกับฝนเทียม
ให้รีบทำฝนเทียมเพื่อเป็นแนวกันลมพายุดีเปรสชั่น ซึ่งตอนนั้นยังไม่เกิดขึ้น
แต่พระองค์ทรงเหมือนกับเทวดาองค์นึงที่ทราบเรื่องนี้ก่อน ถามว่าตอนนั้นกรมอุตุรู้เรื่องนี้มั้ย...
ไม่มีใครทราบว่าจะเกิดพายุที่ประเทศเมียนม่า (พม่า) ด้วยซ้ำ พอคณะทำงานด้านฝนเทียมทำงานเสร็จ
และด้วยความสำเร็จ...ผลงานที่พระองค์ได้ทำ ก็ก่อให้เกิดผล
เกิดพายุอย่างที่พระองค์ตรัสไว้ ที่พม่าและพายุนี้ก็ได้สร้างความเสียหาย
และสร้างความเดือดร้อนให้กับประเทศเมียนมาร์(พม่า) จนทำให้เกิดความสูญเสียอันมหาศาล
แต่สำหรับประเทศไทยแนวกำแพงฝนเทียมที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ
ได้ทรงสร้างไว้ก็ทำให้เกิดฝนตกเพียงเล็กน้อย
ถ้าเทียบกับพายุที่จริงๆแล้วสามารถสร้างความเดือดร้อนกับประเทศได้มาก'
 &nsbp; &nsbp; พอผมได้ทราบผมถึงกับอึ้งขนลูกซุ่กับ สิ่งที่พระองค์ได้ทำไว้ให้กับประเทศของเรา
ถึงแม้นจะเป็นเรื่องที่ดีที่ทราบเรื่องนี้ แต่ก็มีเรื่องที่ทำให้ผมสะเทือนใจกับสิ่งที่บ้านเมืองเป็นแบบนี้
 &nsbp; &nsbp;
วันที่2ที่เข้าค่าย ครูฝึกได้เปิดวีซีดีเกี่ยวกับพระองค์ให้ดู
ผมก็ดูไปเรื่อยๆจนถึงตอนนึงที่เค้าตัดเอาตอนที่พระองทรงเสด็จพระราชดำเนิน
เพื่อไปส่งเหล่ากษัตริย์จากต่างประเทศ คณะทูตที่มาเข้าเฝ้าในงานฉลองศิริราชสมบัตครบ 60 พรรษา
ภาพที่ทำให้ผมปวดจี๊ดขึ้นมาในหัวใจก็คือตอนที่พระองค์ทรงเสด็จพระราชดำเนินลงบันได
(ขอโทษครับพอดีไม่ทราบว่าเขียนยังไง)
พระองค์เกือบหกล้ม ดีที่ทหารรักษาพระองค์ที่เดินนำหน้าคอยประคองพระองค์ไว้
พอพระองค์ทรงยืนได้ก็ปัดมืออก ผมไม่ทราบว่าพระองค์ตรัสตรงนั้นทันทีมั้ย
หรือตรัสกับคนสนิทในภายหลังว่า
' ไม่ต้องมาพยุงเรา เราจะเดินให้คนทั่วโลกได้เห็นว่าเราเดินได้
ให้คนทั่วโลกได้เห็นว่าเราสามารถปกครองคน 64ล้านคน ด้วยตัวของเราเองได้ '
 &nsbp; &nsbp; ถึงตอนนี้แล้ว...น้ำตาผมคลอเบ้า คนที่ดูกันก็สะอึ้นกันไปหลายคน
ทุกๆคนในที่นั้นเงียบหมดกับคำพูดที่พระองค์ได้ตรัสไว้
ผมได้ยินเสียงกระซิบจากเพื่อนข้างๆว่า สงสารพระองค์ที่ต้องมาทรงงานอย่างหนัก
ถึงแม้นจะอายุเยอะแล้ว แต่พระองค์ก็ยังทรงรักและเป็นห่วงลูกๆหลานของพระองค์
ลูกๆหลานๆที่อยู่ในประเทศนี้ ท่านทรงงานทุกอย่างเพื่อให้คนในประเทศได้สบาย
เพื่อคนในประเทศได้อยู่ดีกินดี
อาจารย์ได้บอกกับพวกเราเมื่อวีซีดจบว่า
 &nsbp; &nsbp; พระองค์เหมือนฝนที่ทำให้ประเทศร่มเย็น
 &nsbp; &nsbp; เหมือนเทวดาที่ไม่ว่าจะเสด็จพระราชดำเนินไปที่ไหนที่นั่นจะชุ่มฉ่ำ
 &nsbp; &nsbp; ที่ๆพระองค์เสด็จพระราชดำเนินไปจะพบแต่ความสงบสุข
 &nsbp; &nsbp; มีแต่เรื่องดีๆเกิดขึ้นไม่ว่าจะเกิดปัญหาอะไร
 &nsbp; &nsbp; ท้ายสุดนี้ผมอยากจะบอกพระองค์หากแม้นมีใครผ่านมาอ่าน
 &nsbp; &nsbp; ถึงจะเป็นคำพูดที่อาจจะได้ยินมาบ่อยๆ
 &nsbp; &nsbp; แต่ผมก็ไม่สามารถจะคัดกรองคำพูดใดๆมาพูดได้อีกนอกจาก
 &nsbp; &nsbp; 'ขอพระองค์ทรงเป็นมิ่งขวัญของปวงประชา
 &nsbp; &nsbp; เป็นร่มโพธิทองของเหล่าปวงชนชาวไทยขอพระองค์ทรงพระเจริญตราบนานเท่านาน

ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ