Thailand's King Bhumibol: Man For A Crisis

[Amelia]

Thailand's King Bhumibol: man for a crisis


AFP
Wednesday, September 20, 2006 00:21 IST

BANGKOK: In times of crisis, Thais look to King Bhumibol Adulyadejwho has reigned for 60 years, more than any living monarch, and has helped to keep the nation unified through periods of often turbulent change.

Thailand's army chief General Sonthi Boonyaratglin met with the nation's revered king immediately after declaring that he had staged a coup Tuesday against Prime Minister Thaksin Shinawatra.

It was pictures of the king that the military leaders behind the coup played on television as they tried to reassure the Thai public their intentions were honourable.

King Bhumibol has few legal powers but wields enormous influence over his people, who revere him with an almost god-like devotion that confounds outsiders more accustomed to the tabloid treatment of European royals.

In a culture where religion and royalty are intertwined, the 78-year-old has carefully nurtured his role as caretaker of his people and helped Thailand weather six decades of political and social upheaval.

"In times of crisis, when we reach an impasse or stalemate, we look up to the king to help us find a way out," Thitinan Pongsudhirak, a professor of political science at Chuloalongkorn University, said on the occasion of his 60th anniversary on the throne in June.

An accomplished yachtsman, painter, author and musician, the king was born on December 5, 1927, in Cambridge, Massachusetts.

His father Prince Mahidol was studying medicine at Harvard, and as the younger brother in the family, no one ever expected him to take the throne.

His father died while he was still a toddler, and his mother kept the family in the United States and Europe for most his youth, hoping to protect them from the political upheaval at home that saw the Kingdom of Siam transform into a constitutional monarchy called Thailand.

She succeeded, to a degree.

The king's elder brother died on the throne, of a gunshot wound to the head in circumstances never fully explained.

He was proclaimed king the same day, June 9, 1946.

After his ascension to the throne, he went to Switzerland to study and was not formally crowned until four years later in May 1950, when he received the official royal name Rama the Ninth. His full name means Strength of the Land -- Incomparable Power.

The grandeur of the title matches the reverence with which the Thai monarch is regarded.

His picture hangs in every taxi, office and shop. Before every film, audiences stand in cinemas to pay him homage while pictures of the king flash across the screen.

People stop and stand to pay respect to the king, even on subway platforms during rush hour, when the national anthem is played twice a day on radio and television.

His steady hand has seen him outlast 20 prime ministers, 15 constitutions and at least as many coups.

Despite carving out a position of strict neutrality in politics, he has occasionally intervened to spectacular effect.

In 1973, after riots broke out at a Bangkok university, he asked a prime minister and his henchman to leave the country in a bid to halt a rising tide of social disorder. They obeyed.

In 1992 he called then-prime minister General Suchinda Kraprayoon to his palace and humiliated him on television for ordering a bloody military crackdown on demonstrations against his government.

The prime minister resigned.

Most recently on April 25, the king publicly castigated Supreme Court judges and ordered them to break a political deadlock caused by months of street protests and inconclusive elections.

"If you cannot do it, then you may have to resign. You must find ways to solve the problem," he told them in a voice barely above a whisper.

The judges nullified the elections and ordered new polls.

He has also won the hearts of the Thai people is his persistent advocacy for the ancient Buddhist values of self-sufficiency and moderation in the face of a rapidly growing consumer culture. He sponsors thousands of development projects around the country, many based on his own research for water control, taking particular interest in finding ways to stop flooding in Bangkok.

"Thirty years ago, Bangkok had a big flood, and he came in a small boat to see the people," 50-year-old Chommapat Sodsai, who works for an environmental group, remembered at the king's 60th anniversary on the throne.

"He didn't say anything (about leaving the palace), he just came to see the damage. That's our king."


ผู้สื่อข่าวตะวันตก เริ่มเข้าใจเหตุผลและความจำเป็น ที่ต้องใช้ความเด็ดขาดในการแก้ปัญหานี้แล้ว

มีผู้ที่แปลเก่ง ท่านแปลเอาไว้ให้แล้ว



But another reason the coup took place is undoubtedly because of the growing gulf between the monarchy and the prime minister.

อีกเหตุผลหนึ่งที่การปฏิวัติครั้งนี้เกิดขึ้นอย่างไม่ต้องสงสัย นั่นก็เพราะความสัมพันธ์ที่ห่างเหินระหว่างสถาบันพระมหากษัตริย์และนายกรัฐม นตรี



The two men are very different - the king aloof and selfless, the prime minister populist and often seen as arrogant.

บุคคลิกของบุคคลทั้งสองคนนั้นมีความแตกต่างกันอย่างชัดเจน พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงประกอบพระราชกรณียกิจในลักษณะของการปิดทองหลั งองค์พระปฏิมาและปราศจากความเห็นแก่ตัว ในขณะที่ นายกฯ ทักษิณนั้น ชอบสร้างภาพเพื่อดึงคะแนนนิยม เย่อหยิ่งจองหองและไม่ฟังเสียงใคร


"The king spent four decades to win the hearts and minds of people, quietly doing many public works. Thaksin tried to do it in four years, through populist handouts," said Prof Thitinan.

"พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่ทรงใช้เวลากว่าสี่สบปีในการประกอบพระราชกรณียกิจเพ ื่อที่จะครองใจอาณาประชาราษฎร์ทั้งมวลโดยที่ไม่ต้องใช้วิธีทางการตลาดเพื่อส ร้างความนิยมแต่ประชาชนสามารถรับรู้และได้ประโยชน์จากโครงการพระราชดำริต่าง ที่พระองค์ทรงริเริ่ม ในขณะที่นายกทักษิณใช้วิธีการตรงข้ามคือใช้นโยบายประชานิยมและพยายามสร้างบา รมีของเขาภายในสี่ปี" ศ. ฐิตินันท์ กล่าว



"Thaksin was so successful - he felt no one else would outsmart him," said Sulak Siwalak. "I think this was his undoing.

ทักษิณประสบความสำเร็จในการใช้นโยบายประชานิยมมาก เขาคิดว่าไม่มีใครฉลาดและเก่งไปกว่าเขา ความเย่อหยิ่งจองหองของเขานั่นแหละที่ทำให้เขาประมาทและนำความหายนะมาสู่ตัว เขา นายสุลักษ์ ศิวลักษณ์ กล่าว




Thailand may be shrouded in uncertainty right now, but the constant figure they have come to love and trust is still in place, as strong as ever.

ไม่ว่าประเทศไทยจะอยู่ในม่านหมอกของความไม่แน่นอนหรือความไร้เสถียรภาพทางกา รเมืองมากเพียงใด ประเทศแห่งนี้ยังมีพระมหากษัตริย์ที่ยังคงเป็นที่รักและเป็นที่เคารพของประช าชนชาวไทยตลอดกาล




..............ประโยคสุดท้าย โดนใจมาก.............
มาจากเว็บนี้ค่ะ

<a href='http://news.bbc.co.uk/2/hi/asia-pacific/5367936.stm' target='_blank'>http://news.bbc.co.uk/2/hi/asia-pacific/5367936.stm</a>

[Amelia]

ใครหยามดิน หมิ่นฟ้า ย่อมอาภัพ

ดินไม่รับ ฟ้าโกรธ โทษมหันต์

เป็นอย่างนี้ อยู่ได้ อย่างไรกัน

เพราะฉะนั้น จงอย่า หยามฟ้าดิน


รู้จักมี สัมมา คารวะ

ตามฐานะ น้อยใหญ่ ไม่ติฉิน

ที่ด้อยกว่า เมตตา เป็นอาจิณ

ไม่คิดหมิ่น ผู้ใหญ่ ใจภักดี



ต่ำเป็นดิน สูงเด่น ก็เป็นฟ้า

ดินศรัทธา ฟ้ารัก เป็นศักดิ์ศรี

อยู่กับใคร ที่ไหน ย่อมได้ดี

จะไม่มี ใครชัง รังเกียจเราๆลๆ

เจ้าทิฏฐิ มานะ กระตุ้นจิต

ให้หลงผิด ตนว่า ดีกว่าเขา

ผยองตน ลืมตัว จิตมัวเมา

ประพฤติเอา แต่ใจ ไม่เจียมตน


คนไม่รู้ อวดรู้ อดสูนัก

ไม่มีศักดิ์ อวดศักดิ์ จักเสียผล

ไม่มีดี อวดดี APPREชน

คนยากจน อวดมี ไม่ดีเลย


คนฉลาด ถ่อมตน แต่คนโง่

ชอบอวดโอ่ ตัวดี ชี้เฉลย

เหมือนต้นข้าว เล็กรวง ชูงวงเงย

ทุกคนเคย เห็นมา กับตาตน


ข้าวรวงใหญ่ โน้มนอน ดูอ่อนช้อย

โค้งรวงคอย ชาวนา มาเก็บผล

คนที่มี ดีพร้อม ย่อมถ่อมตน

ต่อปวงชน ทั่วหน้า ไม่ว่าใคร ๆลๆ

[แพม]

ขอบคุณจ้า น้องแจ๋ ความรักศรัทธาและความเคารพที่ประชาชนชาวไทยมอบให้พระองศ์ เป็นสิ่งที่เหนือคำบรรยาย ได้อ่านบทความกับฟังข่าวทั้งหลาย เราภูมิใจในความเป็นคนไทย เพราะเรามีพระมหากษ้ตริย์ที่ดีที่สุดในโลก

[momo]

เห็นด้วยกับพี่แพมทุกกระเบียดนิ้ว และขอความรักและสามัคคีของคนไทยจงคืนกลับมาโดยไว เหมือนเพลงชาติไทยของเราไงคะ "ด้วยไทยล้วนหมาย รักสามัคคี"

รักในหลวงห่วงประเทศไทย