pannaporn เขียน: ปารีสเป็นเมืองในฝันที่อยากไปมาก
แต่ยังไม่มีโอกาสซักที พ่อบ้านห่วงแต่งาน
ไม่มีโอกาสไปเที่ยวไหนบ่อยๆ อย่างนี้แหละค่ะ
ได้พ่อบ้าน หนุ่มใหญ่ไฟแรง งานมาก่อน
คงต้องรอให้ท่านแก่ ไม่มีแรงจะทำงานนั่นหล่ะมั้ง ถึงจะได้ไปกะเขา
ตั้งจิตปรารถนาไว้ แล้วจะได้ไปในวันหนึ่งค่ะ
สามีของรจนาก็ไม่ค่อยอยากจะไปง่าย ๆ เหมือนกัน ไม่รู้เป็นอะไร รจนาก็ได้แต่ภาวนาว่า ขอให้คุณเธอใจอ่อนสักวัน แล้ววันนั้นก็มาถึงโดยไม่รู้ตัวค่ะ เราเสียอีกที่ไม่อยากไป เพราะห่วงงานห่วงเรียน
ขอบคุณที่มาเที่ยวด้วยกันค่ะ